برچسب: محمدکاظم کاظمی

شعر «غدیر» محمدکاظم کاظمی، سرودۀ سال ۱۳۷۶ در قالب مثنوی.

اینجا در این تلاقی خون‌ها و شیشه‌ها / شب‌های بد بلندترند از همیشه‌ها / امشب بدون جامه بخوابی بلندتر / ...

شعری از کتاب "پیاده آمده بودم": بر بستر تردید، فرومانده‌ترینم‌ ٫ دیری است که من سنگ‌ترین سنگ‌ِ زمینم‌

شعری جدید از محمدکاظم کاظمی: سیصد و شصت و پنج روز غریب با قطاری از این مسیر گذشت...

این پیاده می‌شود، آن وزیر می‌شود ٫ صفحه چیده می‌شود، دار و گیر می‌شود

تن به صحرای عطش سوخته‌، سر بر نیزه‌ / بر نمی‌گردیم زین دشت‌، مگر بر نیزه‌...