این از آهنگ‌های نسبتاً معروف استاد است. شاعر آن را نشناختم. در منابع اینترنتی بیت‌هایی از شعر یافت شد، ولی نام شاعر نه. از دوستانی که اطلاع دارند، یاری می‌خواهم. من دو اجرا از این آهنگ دارم که آن‌ها را «نسخۀ مستی» و «نسخۀ کباب» نامیده‌ام. نسخۀ مستی کیفیت بهتری دارد و کامل‌تر است. نسخۀ کباب یک اجرای خانگی است و ناقص. حتی در اواخر آن صدای سگ هم به گوش می‌رسد.

نسخۀ مستی

آن‌قدر مستم که از چشمم شراب آید برون‌

وز دل پرحسرتم دود کباب آید برون‌

مستی چنان خوش است که گویم به روز حشر

من کیستم‌؟ شما چه کسانید؟ این کجاست‌؟

هرچه داری‌، بده‌، پیاله بگیر

کاسه معمور ساز و کیسه خراب‌

صبحدم چون رخ نمودی‌، شد نماز من قضا

سجده چون باشد روا چون آفتاب آید برون‌؟

از بس خیال من شده لبریز جلوه‌اش‌

هر جا که سر به سجده نهم‌، نقش پای اوست‌

آن‌قدر رندم که گاه قتل زیر تیغ او

جای خون از چشم من موج شراب آید برون‌

ماه من در نیم‌شب چون بی‌نقاب آید برون‌

زاهد صدساله از مسجد خراب آید برون‌

یار من در مکتب و من بر سر ره منتظر

منتظر بودم که یارم با کتاب آید برون‌

 

نسخۀ کباب

آن‌قدر مستم که از چشمم شراب آید برون‌

وز دل پرحسرتم دود کباب آید برون‌

کو سیخ کبابی که کشم پارۀ دل را

از بهر رفیقی که صفت داشته باشد

آن به که در این زمانه کم گیری دوست

با اهل زمانه صحبت از دور نکوست

با آن که تو را به جملگی تکیه بر اوست

چون چشم خرد باز کنی، دشمنت اوست

دلا، یاران سه قسم‌اند ار بدانی

زبانی‌اند و نانی‌اند و جانی

به نانی نان ده و از در برانش

تواضع کن به یاران زبانی

و لیکن یار جانی را به دست آر

به جانی جان بده، گر می‌توانی

ماه من در نیم‌شب چون بی‌نقاب آید برون‌

زاهد صدساله از مسجد خراب آید برون‌