شعر این آهنگ منسوب به بیدل است و احتمالاً آن را شاعری دیگر به استقبال از غزل «قیامت کرد گل در پیرهن بالیدنت نازم» بیدل سروده است.
این شعر در غزلیات بیدل چاپ کابل آمده است، ولی جزء غزل‌های ستاره‌دار است یعنی در نسخۀ اساس نبوده است. در دیوان طباطبایی _ قزوه نیست و زبان آن هم با زبان بیدل فاصله‌هایی دارد.
