امشب به لحن تازه چو مطرب صدا کشید

شعر اثر قاری عبدالله شاعر متأخر افغانستان است. آنچنان که در کتاب «سرگذشت موسیقی معاصر افغانستان» عبدالوهاب مددی آمده است، او این شعر را در وصف استاد قاسم سروده است.[۱]

امشب به لحن تازه چو مطرب[۲] صدا کشید

دام پری‌شکار به روی هوا کشید[۳]

آهنگ را به رنگ تو تصویر کس نبست[۴]

نازم به حنجر تو که شکل صدا کشید

یک پرده از گل است صدایش لطیف‌تر

بنگر که کار مطرب ما تا کجا کشید[۵]

ای مطرب از برای خدا این چه نغمه است

آهنگ دلکشت دل ما را ز جا کشید

مرغ از پریدن، آب ز رفتن فتاده است

تا از گلوی تازه و تر این صدا کشید

[۱] مددی، عبدالوهاب، سرگذشت موسیقی معاصر افغانستان، چاپ دوم، تهران: عرفان، ۱۳۹۰، صفحۀ ۴۳.

[۲] در متن کتاب: قاسم.

[۳] در متن کتاب: صوتی عجب ز حنجرۀ جانفزا کشید.

[۴] در متن کتاب: آهنگ را به رنگ تو صورت نبست کس.

‌[۵] در متن کتاب: گویا صدای خندۀ گل از نوا کشید.‌‌‌