شعر: شایق. آواز: استاد محمدحسین سرآهنگ
مدت: ۰۷:۱۲ دقیقه. آهنگ از ابتدا کامل است، ولی از انتها مشخص نیست که تمام شده یا ادامه داشته است.
این از آهنگ‌های کمتر شنیده‌شدۀ استاد سرآهنگ است. لحن و حالت محزون و جذابی دارد. چنان که تخلص شعر نشان می‌دهد، شعر آن از شایق است. ولی کدام شایق؟ چون ما چند شایق در افغانستان داشته‌ایم. به نظرم باید غلام‌حضرت شایق جمال (۱۲۷۴ – ۱۳۵۳ ش) شاعر معروف باشد چون سبک آن هم به شعرهای او شباهت می‌رساند. آنچه این احتمال را تقویت می‌کند، این است که استاد سرآهنگ غزلی دیگر از شایق جمال را هم خوانده است، یعنی «باز به گلشن بیا، آب رخ گل بریز» که معروف‌ترین شعر اوست و آوازخوانان بسیاری آن را خوانده‌اند، از جمله ساربان.
به هر حال من شعر این آهنگ را از روی نسخه صوتی استاد سرآهنگ پیاده کرده‌ام و منبع مکتوبی برای آن سراغ ندارم.
اگر آن چشم شیرافکن شرابی است
دل ما هم به یاد او کبابی است
مکن انکارِ حسنِ خوب‌رویان
که این مضمون زیبای کتابی است
گلی را در میان آب دیدم
که تا روز جزا، اشکم گلابی است
چرا ای دیده، دیدی سوی او تیز؟
جزایت تا ابد بیدارخوابی است
نباشد بعد از این، ای ماهتابم!
بیا در باغ، امشب ماهتابی است
کباب مرغ دل گر خواهش توست
به طاق سینه‌ام بین رکابی است
به درس راستی پیوسته می‌کوش
در این مضمون همیشه کامیابی است(۱)
اگر از عینک انصاف بینی
همه اشعار «شایق» انتخابی است
۱. مضمون: مادۀ درسی مدارس. کامیابی: قبول شدن در امتحان.
