شاعر شعر این آهنگ را نشناختم. به احتمال قوی باید از شاعران صوفی‌مشرب متأخر افغانستان باشد. کیفیت آهنگ متوسط است و کیفیت صدا نیز.

 

بندۀ پیر خراباتم که لطفش دایم است

ورنه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست (حافظ)

ای شیخ، جنان از تو، گلزار جهان از من

حور از تو، قصور از تو، دیدار بتان از من

بگذار رقابت‌ را ای دشمن مشتاقان

عیش دو جهان از تو، آن راحت جان از من

برادرانه بیا قسمتی کنیم رقیب،

جهان و هرچه در او هست از تو، یار از من

شاخ از گلبن جدا، مصروف گلخن می‌شود

زندگی با دوستان عیش است(۱)، تنها آتش است (بیدل)

ای زاهد دل‌مرده، حکم ازلی بوده

طوبای بهشت از تو، این سرو روان از من

گر بهشتم مدعا می‌بود، تقوا کم نبود

امتحان رحمتی دارم، گناهی می‌کنم (بیدل)

آمیزش هم‌جنسان خوب است، نگار من

لیلی‌نگهان از تو، مجنون‌روِشان از من

هزار سال گذشت از شهادت مجنون

هنوز مردم صحرانشین سیه‌پوش‌اند

هر کس به جهان دارد وضعیت مخصوصی

صد جور و جفا از تو، صد صبر و توان از من

(ناتمام)

۱. اصل دیوان بیدل: عیش است و

داونلود آهنگ