آرشیو سالانه: 2018
بی همگان با همگان
تأملى در شعر و شخصیت شعرى علامۀ شهید سیداسماعیل بلخى، منتشر شده در: ستارۀ شب دیجور، یادمان علاّمه شهید سیداسماعیل بلخى، به کوشش سید اسحاق شجاعی
دو اجرا از آهنگ «این دل گمگشته را در زلف خوبان یافتم»
شعر از واقف لاهوری است. در اینجا دو اجرا با دو ملودی از آن منتشر میشود که هر کدام از جهتی برتر است.
من چرا مسلمانم؟
هر کس ممکن است برای باورداشتن به رسالت پیامبر اسلام دلیلی داشته باشد و در این نوشته کوشیدهام که دلیل اصلی خودم را بیان کنم.
رویکرد نوین اداره اتباع و آموزش و پرورش ایران به اتباع افغانستانی
یادداشتی در حاشیۀ «نخستین نمایشگاه دستاوردها و فعالیتهای هنری و علمی دانشآموزان اتباع خارجی در مدارس و خدمات جمهوری اسلامی ایران».
آستا برو
«آستا برو» (آهسته برو) یک آهنگ محلی افغانی است که در مجالس عروسی و در هنگام ورود عروس و داماد به مجلس خوانده میشود.
این آتش بیرنگ
این نوشته نقد و نظری است بر کتاب «بیدل، سپهری و سبک هندی» از شادروان حسن حسینی.
مکتوب شوق هرگز بی نامهبر نباشد، در دو اجرا
غزل از بیدل است و در اینجا دو اجرا از آن را میشنوید. یک اجرا از آن با راگخوانی توأم است و آهنگ بدیع و بسیار جالبی است.
Donec iaculis gravida nulla
Etiam bibendum elit eget erat
Praesent id justo in neque elementum
Cum sociis natoque penatibus et magnis
Nam sed tellus id magna elementum tincidunt
Nulla turpis magna
دل در خون تپیدهای دارم، در شش اجرا
شش اجرای متفاوت از آهنگ «دل در خون تپیدهای» دارم از استاد سرآهنگ. شعر: واقف لاهوری.
نوگرایى در سطح
این نقد بر مجموعه شعر «باغهای نارون» مرتضی نوربخش نوشته شده و در ۱۰ دیماه ۱۳۷۰ در روزنامۀ اطلاعات چاپ شده است.
عید فطر در شعر فارسى
عید فطر، یکى از زمینههاى مهم محتوایى شعر فارسى است و نه تنها در حوزه محتوایى، که در حوزه مضمونسازى نیز با جلوه تمام حضور دارد.
در دیوان اکثر شاعران بزرگ کهن، اشاراتى به اجمال یا تفصیل به عید فطر مىتوان یافت.
خیال، با شعرهای فارسی
این قطعه در موسیقی هند و افغانستان اصطلاحاً «خیال» نامیده میشود و نوعی از کلاسیکخوانی است.
بیدل، شاعری بزرگ از سرزمین هند
در این مقاله، عبدالقادر بیدل به صورت اجمالی معرفی شده است. زندگی، آثار، سبک شعر و چند شعر برگزیده از او را در اینجا میخوانید.
سهگانههای نگارش، شماره ۱۶ تا ۲۰
«سهگانههای نگارش» حاصل تجربههای ویراستاری من است که به صورت کارگاهی نوشته میشود.
ای تماشاییان هرزهنگاه
این آهنگی متفاوت است، با شعری در قالب مثنوی که کمتر در موسیقی سنتی افغانستان رایج بوده است. این شعر، پارهای از مثنوی «عرفان» بیدل است.