من چهار آهنگ از استاد سرآهنگ با شعرهای حافظ دارم. بهترین آنها به نظر من همین است. آهنگی است آرام و سنگین با شعر زیبا و بیتهای شاهد مرتبط با شعر اصلی. یک نمونۀ کامل از سبک غزلخوانی استاد سرآهنگ.
دوش در حلقۀ ما قصّۀ گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسلۀ موی تو بود
یک سر رشته به دست من و یک سر با دوست
سالها بر سر این موی کشاکش داریم
دو دست من به سر زلف یار دربند است
بریز باده به حلقم که دست من بند است
با رشتۀ زلف تو ام امشب سرِ راز است
افسوس که شب کوته و این قصّه دراز است (هدایت طبرستانی)