شاعر این شعر، در کتاب «جان خرابات» حمید هامی، امیر خسرو ثبت شده است. (کابل: نشر امیری، ۱۴۰۰، صفحهٔ ۲۵۲). علی‌رضا افتخاری آوازخوان ایرانی هم آن را خوانده است. البته گویا سعدی غزلی با ردیف «از من چرا رنجیده‌ای» دارد ولی این شعر نیست.

ای ماه عالم‌سوز من، از من چرا رنجیده‌ای؟

وای شمع شب‌افروز من، از من چرا رنجیده‌ای؟

یک شب تو را مهمان کنم، از جان و دل قربان کنم

جای تو در چشمان کنم، از من چرا رنجیده‌ای؟

من عاشق زار تو ام، از جان خریدار تو ام

تا زنده‌ام یار تو ام، از من چرا رنجیده‌ای

من عاشقی دیوانه‌ام، اندر جهان افسانه‌ام

تو شمع و من پروانه‌ام، از من چرا رنجیده‌ای

رنجیده‌ای، رنجیده‌ای، از من گنه چه دیده‌ای؟

با این گنه بخشیده‌ای، از من چرا رنجیده‌ای؟

گر من بمیرم از غمت، خونم فتد در گردنت

فردا بگیرم دامنت، از من چرا رنجیده‌ای؟