شعری است برای حضرت پیامبر اکرم و شاعر آن را نشناختم. گمان می کنم این شعر را از دیگر آوازخوانان افغانستان هم شنیده‌ام. کیفیت صدا بسیار پایین است و متن آن را بسیار با زحمت پیاده کردم. شاید خطا داشته باشد.

 

 

به حضور سید انبیا برسان صبا تو پیام من

به هزار عجز و ادب ادا بنما درود و سلام من (؟)

که ز شام هجر تو سوختم، چه شود به لطف و کرم اگر

به ضیای مهر وصال خود بکنی چو صبح تو شام من

دارم گنهی که پشت ایمان شکند

بازار تمام بت‌پرستان شکند

بار گنهم اگر به میزان سنجند

ترسم که به روز حشر، میزان شکند

چه کنم به جنت و حور او، نخورم فریب قصور او

بکند خدا به کرم اگر درِ کوی دوست، مقام من

به این نازم که هستم امت تو

گنهکارم و لیکن خوش‌نصیبم

یارب تو کریمی و رسول تو کریم

صد شکر که هستیم به میان دو کریم[۱]

نه به عطر و عنبر و مشک تر بکند مشام من التجا

چون نسیم عطر دو گیسویت برسد به سوی مشام من

 

[۱] در اصل: هستیم میان دو کریم.