رفتیم و داغ ما به دل روزگار ماند

شعر از بیدل است. آهنگ محزون، تأثیرگذار و زیبایی است. هم شعر قوی است و هم اجرا ماهرانه. متأسفانه یک نسخۀ کامل و خوب از این آهنگ ندارم و آهنگ حاضر از پیوند دو نسخه که یکی ناقص و باکیفیت است و دیگری کامل و کم‌کیفیت، تهیه شده است. به همین دلیل در سی ثانیۀ آخر آهنگ، کیفیت آن افت می‌کند.

رفتیم و داغ ما به دل روزگار ماند

خاکستری ز قافلۀ اعتبار ماند

از ما به خاکِ وادی الفت‌سواد عشق‌

هر جا شکست آبله‌، دل یادگار ماند

دل را تپیدن از سر کوی تو برنداشت‌

این گوهر آب گشت و همان خاکسار ماند

پیری سراغ وحشتِ عمرِ گذشته بود

مزدور رفت و دوش، همان زیر بار ماند

بیدل ز شعله‌ای که نفس برقِ ناز داشت‌

داغی چو شمعِ کشته به لوح مزار ماند