عدنان سمیع (متولد ۱۳۵۲ ش) خواننده و نوازندۀ معروف هندوستانی است و البته گویا اصالت افغانستانی دارد، یعنی پدربزرگش محفوظ جان اهل هرات و در زمان حکومت امان‌الله خان والی این شهر بوده است. پس از آن به پاکستان و سپس هندوستان کوچیده است.
و استاد ذاکر حسین، نوازندۀ بزرگ و جهانی طبله است. او در کنار هنرمندان بزرگی همچون راوی شنکر و استاد محمد عمر و دیگران اجرا داشته است.
گفتنی است که طبله یک ساز ضربی کلیدی در موسیقی شبه قاره و افغانستان است. معمولاً هر تک‌نوازی‌ای با همراهی طبله صورت می‌گیرد و در همه اجراهای آوازی هم یک یا دو طبله‌نواز حضور دارند. طبله‌نوازان گاهی در قطعات موسیقی قیامت می‌کنند، یعنی با چنان سرعت و مهارتی می‌نوازند که نمی‌شود باور کرد این صدا از انگشتان دو دست و دو طبل کوچک درآمده است.
در ضمن در مورد این نام‌ها این گفتنی است که خیلی‌ها به خطا، «عدنان سمیع» را به صورت «عدنان سامی» می‌نویسند و «ذاکرحسین» را به صورت ذکیرحسین و «طبله» را به صورت «طلبا». این خطا بیشتر در ایران رخ می‌دهد چون غالباً مردم ایران با این اسامی از رهگذر الفبای لاتین آشنا می‌شوند. همین طور است «نصرت فتح‌علی خان» که گاهی به خطا «نصرت فاتح‌علی خان» خوانده می‌شود و «راوی شنکر» که «راوی شانکار» خوانده می‌شود و بسیار اسامی دیگر.
چه خوب است که این اسامی را درست و سالم مطابق اصل به کار بریم، تا بدانیم که این‌ها نیز اسم‌هایی عجیب و غریب نیست. بسیاری از هنرمندان موسیقی هندوستان، مسلمان‌اند و اسم‌هایی اسلامی دارند. این اسم‌ها را درست ادا کنیم.
باری، چهار قطعه‌ای که اکنون پیشکش شما می‌کنم، حاصل یک کنسرت مشترک همنوازی عدنان سمیع و ذاکرحسین در شهر کراچی است و به صورت آلبومی با نام The One And Only (یکی و همین) هم منتشر شده است. من درست ندانستم که عدنان سمیع در اینجا چه می‌نوازد، ولی به احتمال قوی، پیانوی برقی است. طبلۀ ذاکرحسین هم که مشخص است. دو قطعۀ Duraga و Folk Tune بسیار زیبایند و من هیچ وقت از شنیدنشان سیر نمی‌شوم. امید که شما هم لذت ببرید. من نام‌های انگلیسی قطعات را به همین دلیل به فارسی برنمی‌گردانم که در این برگردان دچار خطا نشوم.
