سنایى غزنوى از شاعران محورى زبان فارسى است. بعضى شاعران داراى موقعیتى منحصر به فرد هستند، به گونهاى که در یک سبک یا شیوۀ خاص، بىهمتایند و سرمشقدهنده براى دیگران.
با سیری اجمالى در سرودههاى امام خمینى(ره) به راحتى مىتوان موقعیت والاى شعر و شاعرى در چشم ایشان را دریافت. سلوک شاعرانۀ ایشان مىتواند براى شاعران این روزگار بسیار آموزنده باشد.
بحث از خصوصیتى در زبان شعر است که هنوز اسم مشخصى برایش نداریم. در اینجا عجالتاً اسم این کار ـ یعنى استفاده از مشخصات زبان محاوره ـ را «مردمگرایى در زبان» مىگذاریم.