این نوشته نقدی است بر کتاب «لحظه‌های طلوع» شاعر معاصر افغانستان شادروان سعادتملوک تابش. این نقد در سال ۱۳۷۱ در کتاب «شانه‌های زخمی پامیر» به کوشش محمدحسین جعفریان چاپ شد.